Working Girl

Ik ben een “Working Girl”.
Mijn baan (en die van mijn collega’s)
is er een van 24 uur per dag , 365 dagen per jaar.
Van cao, sociale voorzieningen, medische ondersteuning en
looncompensatie hebben we hier nooit gehoord…
en de arbeidsomstandigheden zijn ronduit slecht te noemen.
Als we geluk hebben krijgen we soms vers water en een beetje eten.
Maar ik hoor dat we wel heel nuttig werk doen, want we produceren iets wat iedereen wil hebben… namelijk goedkope pupjes!

Juist omdat we dit zo goed doen, kunnen mensen steeds opnieuw weer zo’n pupje kopen en als deze niet meer bevalt, doen ze die weer weg en kopen een nieuwe pup!

Mijn naam is teef 61: tenminste…als ze 61 zeggen hebben ze het over mij, dus dat zal mijn naam wel zijn.
Vaag kan ik me herinneren dat ik een andere naam had…
Toen was ik bij iemand thuis en had een lekkere mand om in te liggen en een eigen etensbak waar steeds weer iets lekkers ingedaan werd.
Ineens was dat over..ik hoorde iets van allergie… geen tijd meer…
andere baan etc.
En toen kwam iemand die op Marktplaats.nl mijn foto had gezien om me op te halen.

Ik werd ergens in een schuur gezet bij een heleboel andere honden.
De eerste dagen gebeurde er niks…
Ik kreeg af en toe wat eten.
Toen werd ik zwanger.
Na weken beviel ik van 9 gezonde baby’s en ik was zo trots!!
Toen kwam op een dag een meneer langs die alle kindertjes wilde zien.
Ik hoorde iets zeggen van : ze zijn toch haast 6 weken?
Da’s oud genoeg…en ineens was mijn nest leeg!
Toen ik luidkeels lag te huilen over dit gemis, kwam er iemand met grote laarzen aan die me een flinke schop bezorgde.

Na iets meer dan een half jaar was ik weer zwanger, deze keer had ik 8 pupjes.
Mijn baby’s groeiden iets minder goed dan de vorige keer…
Ik had te weinig voeding voor ze en soms kon ik niet slapen van hun hongerige gepiep.
De dag dat die meneer met zijn laarzen langs kwam naderde en ik zette me schrap!!
Toen hij mijn hok in kwam begon ik te grommen en liet mijn tanden zien.
Zo…dát zal hem wel leren dacht ik toen!
Ik heb de stok niet echt zien aankomen…maar toen ik weer bijkwam, was het nest leeg..al mijn baby’s waren weg!
Inmiddels is dit al 6 x gebeurd….

Dit verhaal is opgetekend namens vele “Working Girls”
die zelf niet de mogelijkheid hadden, en voor alle toekomstige
Working Girls die wij met ons allen laten bestaan omdat we steeds opnieuw bij broodfokkers blijven kopen.